بهیار سلیمانی، دبیر مجمع فارسی‌های مقیم تهران به مناسبت زادروز دکتر آهنگ کوثر از رئیس‌جمهور خواستار ثبت رسمی این مناسبت در تقویم ملی شد.

در متن کامل این یادداشت آمده است:

 جناب آقای دکتر پزشکیان، ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

بر هیچ‌کس پوشیده نیست که جهان امروز با بحران کم‌آبی مواجه است. در سیاره‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم، با وجود آن‌که حدود ۷۵ درصد سطح آن را اقیانوس‌ها، دریاها و دریاچه‌ها پوشانده‌اند، کمتر از یک درصد از این منابع آبی، شیرین و قابل استفاده برای انسان‌هاست.

حتی قاره‌ی آمریکا که بیشترین سهم از آب‌های جهان را دارد – و رودخانه‌ی آمازون به تنهایی معادل نیمی از حجم تمام رودخانه‌های دنیا آب در خود جای داده – امروز با کمبود منابع آبی مواجه شده است. گفته می‌شود که چشم طمع رئیس‌جمهور آمریکا به منابع آب شیرین کانادا، از همین بحران نشأت گرفته است.

مکانیزم خلقت بسیار زیبا و هوشمندانه است. نظام هستی، آب دریاها را تبخیر می‌کند و به‌صورت برف و باران در ارتفاعات و دشت‌ها در اختیار ما قرار می‌دهد؛ نعمتی رایگان و بی‌منت.

امروزه با کمک فناوری و نرم‌افزارهای دقیق، می‌توان میزان نزولات جوی را به‌طور دقیق محاسبه کرد. ما در کشور خود حدود ۷۰ میلیارد مترمکعب آب را در پشت سدها ذخیره می‌کنیم، اما متأسفانه بیش از سه برابر این مقدار را مهار نکرده و در قالب سیلاب و شورابه به دریاهای شمال و جنوب کشور روانه می‌سازیم.

تخریب جنگل‌ها، مراتع و بهره‌برداری بی‌رویه در قرون اخیر، به‌ویژه در پنجاه سال گذشته، ما را با بحرانی جدی مواجه کرده است. سال‌هاست دلسوزان این مرز و بوم فریاد می‌زنند، به این امید که گوشی شنوا پیدا شود.

اصطلاحاتی مانند چک‌دام، آبخیز، آبخوان، چاه تغذیه‌ای، طشتک و… تنها واژه‌هایی تخصصی نیستند، بلکه ابزارهایی‌اند برای نجات آینده‌ این سرزمین. درمان این بحران، امری فرادستی است که همه‌ی قوا باید در آن مشارکت کنند. و اینک شما، که سکان‌دار قوه‌ی اجرایی کشور هستید، باید متولی این امر خطیر شوید.

در دولت سیزدهم، حرکت خوبی آغاز شد و وزارت کشور به‌عنوان نهاد حاکمیتی، طرح جامعی را در این زمینه تهیه کرد. اما متأسفانه در دولت شما این مسیر امیدآفرین بی‌سرانجام ماند و در سایه فراموشی قرار گرفت.

جناب رئیس‌جمهور؛

دانشمندی بزرگ به‌نام دکتر آهنگ کوثر، طی چهار دهه تلاش علمی در شهرستان فسا، الگویی موفق از طرح آبخوان‌داری را به بشریت ارائه داد. او توانست ۲۵۰۰ هکتار از دشت کویری گربایگان را به جنگل و مرتع تبدیل کند و شاگردانی تربیت کند که امروز نیز این مسیر را ادامه می‌دهند. شما با کارنامه‌ای روشن و موفق روبه‌رو هستید.

بیایید فلات ایران را با استفاده از چنین الگوهای موفق دریابیم. مردم ما آمادگی همراهی دارند و انجمن‌های خیریه آبخیزداری در بسیاری از استان‌ها، گام‌های مؤثری برداشته‌اند. لطفاً وارد عمل شوید.

ایران در آستانه‌ی بحران جدی فرونشست زمین قرار دارد و آبخوان‌داری می‌تواند نسخه‌ی نجات‌بخش آن باشد. به‌پاس احترام به این دانشمند فقید، روز چهارم خردادماه – زادروز دکتر کوثر – را «روز آبخوان‌داری» نام‌گذاری کنید، تا با مشارکت مردم فهیم ایران، فردایی روشن‌تر رقم بخورد.

این الگو حتی در نقاطی از جهان نیز مورد توجه و الگوبرداری قرار گرفته است. چرا ما عقب بمانیم؟

ما چشم‌انتظار توجه و لطف شما هستیم.

با احترام

بهیار سلیمانی

نویسنده کتاب ایران من

/پایان متن/