دسترسی ها

در متن کامل این يادداشت آمده است:

سازمان یونسکو روز ۱۸ آوریل را به عنوان روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی نامیده است.

در این روز می‌بایست ضرورت نگهداری بناها و محوطه‌های تاریخی به جهانیان یادآوری شود. از آنجا که بافت تاریخی کشورمان جزو معدود بافت‌های ویژه دنیا می‌باشد، یکی از مباحث کمتر توجه شده در کشورمان، رویکرد نوین مرمت جهانی می‌باشد.

در این خصوص لزوم مطالبه‌گری و پیگیری دلسوزان و کارشناسان خبره حوزه مرمت، معماری و شهرسازی راهگشای آینده ملت ایران خواهد بود.

ضرورت توجه به نوع کاربری و احیاء بناها بایستی از مطالبه‌های جدی فعالان این بخش قرار گرفته و برای این مهم تلاش‌های جدی صورت گیرد.

یکی از موثرترین موضوعات که راهگشای بسیاری از مشکلات فعلی کشور ما در حوزه اقتصاد و فرهنگ می‌باشد، توجه به بافت‌های تاریخی به عنوان مقصد گردشگری می‌باشد که در انتها منجر به تحولات اساسی در جامعه می‌شود، لزوم رسیدن به این اهداف مشخصه هم افزایی سازمان‌هایی مانند نظام مهندسی، شهرداری، میراث فرهنگی، ارگان‌های خدمات‌رسان، انجمن‌های صنفی و دانشگاه‌ها است که بایستی مورد توجه همگان قرار گیرد.

همچنین لزوم کمک‌های بانکی در قالب وام جهت احیاء و مرمت بناهای تاریخی می‌تواند انگیزه‌ای مضاعف در دل مشتاقان و دلسوزان این حوزه ایجاد کند.

در پایان به نقل از کرامت‌الله افسر در کتاب بافت تاریخی شیراز سخن را پایان می‌آورم:

“در وهله نخست باید پیش از به هم خوردن بافت قدیمی شهرها و از میان رفتن عناصر عمده و مجموعه‌های باستانی با مراجعه به تمام مدارک موجود بافت قدیمی، آن‌ها را مدون نمود تا لااقل برای پژوهندگان آینده تاریخ، مدارکی کتبی موجود باشد. در ثانی هنگام اصلاح و نوسازی شهرهای قدیمی باید کمال مراقبت و دقت را مرعی داشت تا حتی‌المقدور مجموعه‌های قدیمی در بافت باستانی آن‌ها حفظ گردد و از بریدن و مثله کردن پیکر قدیمی شهرهای کهن با احداث خیابان‌های عریض و مستقیم پرهیز کرد و باید این نکته را پیوسته در مد نظر داشت که عوامل مختلف معماری و طرح مجموعه‌های قدیمی و نماسازی آن‌ها طوری صورت گرفته که از داخل بنا و یا از فاصله کم و در همان بافت منطقی قدیمی خود زیبا و باشکوه جلوه می‌کند. چنانچه اطراف آن خالی شود و یا بخشی از آنها حذف گردد شکوه و جلال و ارزش تاریخی و هنری آن‌ها از میان خواهد رفت”.

/پایان متن/