این روزها یکی از نگرانی‌های مردم شلوغی صف‌های نان است. صف‌هایی که وقت زیادی از افراد را برای تهیه چند نان می‌گیرد. اگر به نانوایی‌ها سر زده باشید یا مانند مسئولین از پشت شیشه خودرو با کولر خنک و کت و شلوار نگاهی به صفوف نانوایی انداخته باشند، ساعات کار نانوایی‌ها کاهش یافته و دیگر از پخت نان اول صبح هم خبری نیست.
چرا برخی نانوایی‌ها به همان اندازه که سهمیه آرد می‌گیرند، نان پخت نمی‌کنند و ساعت کاری‌شان کم شده است؟
شلوغی صف‌های نان به معضل و چالشی جدید برای مردم تبدیل شده و مردم باید پس از معطلی بسیار و با ناراحتی چند نان بی‌کیفیت تحویل بگیرند. این مشکل در گرمای شیراز و شهرستان‌ها مردم را کلافه کرده است.
فرمانداری‌ها در اجرای برنامه دولت و گرانی‌های اخیر باید تدبیری کنند که برخی نانوایان نان دزد نتوانند آرد سهمیه‌ای را حتی به اندازه یک کیلو در بازار آزاد بفروشند.
ساختارهای نظارت ضعیف و بی‌تفاوت بر امر توزیع نان به گونه‌ای است که تهیه نان علیرغم ادعای مسئولین مبنی بر وفور آرد و نان برای مردم سخت شده است.
اگر در استان فارس نظارت بر توزیع و پخت نان این‌گونه سخت و خارج از کنترل شده است چگونه مدیران استان برای کارتی شدن و فروش طرح جدید داوطلب هستند؟
اتحادیه نانوایان و فرمانداری‌ها و مجموعه تعزیرات باید پاسخگوی وضع موجود باشند. امروز نان دزدی زشت‌ترین شیوه امرار معاش است برای کسانی که روزی با پخت نان و نمک اصطلاح همراه با حرمت نان و نمک را به خوبی می‌فهمیدند.
مخاطب این نوشتار نانوایان درستکار و زحمتکشی نیستند که در گرمای سوزان با پاکدستی و انسانیت به وظیفه خود عمل می‌کنند بلکه خطاب به تعدادی از نان دزدهایی است که در فضای گرفتاری مردم موجب ایجاد صفوف طولانی شده‌اند.
سودجویی و فروش آرد سهمیه مردم در بازار آزاد کاری است که به راحتی می‌توان کنترل شود در حالی‌که خبری از قاطعیت و برخوردهای سخت با متخلفان نیست.
نان دزدی در شرایط کنونی به مراتب پلید‌تر از قاچاق مواد مخدر است چرا که درست در روز روشن و علنی به مردم دروغ می‌گویند و با کاهش ساعات پخت نان موجب آزار مردم شدند.
/پایان متن/
Friday, 18 April , 2025