طبیعت، سرمایه‌ای ارزشمند و میراثی مشترک برای همه انسان‌هاست؛ مکانی برای آرامش، تأمل و بازآفرینی انرژی‌های درونی. بسیاری از خانواده‌ها، گردشگران و علاقه‌مندان به محیط زیست، با نیت بهره‌مندی از سکوت و زیبایی این موهبت الهی، به دامان طبیعت پناه می‌برند. اما متأسفانه گاه شاهد رفتارهایی هستیم که نه تنها با روح طبیعت‌گردی در تضاد است، بلکه موجب برهم خوردن آرامش عمومی و نقض حرمت‌های اجتماعی می‌شود.

گزارش ویژه اجتماعی عصر کار؛ در یکی از روزهای طبیعت‌گردی، حضور گروهی از افراد که با باندهای صوتی پرقدرت اقدام به پخش موسیقی با صدای بسیار بلند کرده و در حالت مستی، با حرکات و رفتارهای نامتعارف و گاه نیمه‌عریان، نظم و حرمت فضا را مخدوش ساخته بودند، صحنه‌ای تأسف‌بار و نگران‌کننده رقم زد. چنین رفتارهایی نه تنها آسایش دیگر گردشگران، به‌ویژه خانواده‌ها و کودکان را سلب می‌کند، بلکه جلوه‌ای نازیبا از فرهنگ تفریح و برخورد با طبیعت را به نمایش می‌گذارد.

مفهوم آزادی در هر جامعه‌ای، همواره در چارچوب احترام به حقوق دیگران و رعایت قوانین و هنجارهای اجتماعی معنا می‌یابد. نمی‌توان به بهانه‌ی تفریح، حرمت مکان‌های عمومی را زیر پا گذاشت یا رفتارهایی را در پیش گرفت که با شئون اجتماعی و عرف فرهنگی جامعه در تضاد است.

آنچه بیش از پیش احساس می‌شود، ضرورت آموزش، فرهنگ‌سازی و نظارت مؤثر در زمینه رفتارهای اجتماعی در طبیعت است. طبیعت، فضایی برای شور نیست، بلکه بستری است برای شعور؛ جایی برای آموختن احترام به خود، به دیگران و به زمین.

از تمامی نهادهای مسئول، انتظار می‌رود که با ایجاد بسترهای فرهنگی، اطلاع‌رسانی مؤثر و اعمال نظارت‌های لازم، از تکرار چنین ناهنجاری‌هایی جلوگیری کنند. همچنین، رسانه‌ها و فعالان فرهنگی نیز می‌توانند در ترویج الگوی صحیح تفریح سالم و مسئولانه نقش مؤثری ایفا نمایند.

بیاییم با هم، برای حفظ حرمت طبیعت و شأن حضور انسانی در آن، گامی مؤثر برداریم؛ چراکه طبیعت، آیینه رفتار ما با خویشتن است.

/پایان متن/