دسترسی ها

گزارش ویژه اجتماعی عصر کار؛ در حالی‌که بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته با کنار گذاشتن بروکراسی سنتی، مسیر تصمیم‌سازی مبتنی بر داده و فناوری را در پیش گرفته‌اند، یکی از صاحب‌نظران حوزه مدیریت ساخت‌وساز نسبت به پیامدهای تداوم روش‌های سنتی در دستگاه‌های اجرایی کشور هشدار داد.

دولت بزرگ، مدیران سنتی و فقدان مهارت دیجیتال

سیدمحمد فتاح‌جهرمی، کارشناس مدیریت ساخت و توسعه زیرساخت با اشاره به ناهماهنگی جدی میان ساختارهای سنتی و نیازهای مدیریتی روز، گفت: بزرگی بدنه دولت، پیچیدگی‌های بروکراتیک و حضور مدیرانی که نه تنها با فناوری‌های نوین آشنا نیستند، بلکه بعضاً حتی مهارت کار با رایانه را ندارند، کشور را در آستانه یک بحران مدیریتی قرار داده است.

وی با بیان اینکه «ساختار سنتی تصمیم‌گیری در کشور به یکی از موانع اصلی توسعه تبدیل شده» افزود: ما در شرایطی زندگی می‌کنیم که جهان بر مبنای داده، الگوریتم و هوش مصنوعی تصمیم می‌گیرد، اما در کشور ما همچنان تصمیمات احساسی، سلیقه‌ای و مبتنی بر آزمون و خطا اتخاذ می‌شود.

تصمیم‌گیری سلیقه‌ای، تهدیدی برای آینده کشور

این کارشناس ادامه داد: وقتی مدیران به‌جای تکیه بر تحلیل داده و ابزارهای فناوری، از ذهنیت شخصی و تجربه محدود خود استفاده می‌کنند، خروجی آن چیزی جز اتلاف منابع ملی، افزایش هزینه‌ها و حذف آینده‌نگری از فرآیندهای توسعه‌ای نخواهد بود.

فتاح تأکید کرد: امروز در کشور شاهد تصمیم‌هایی هستیم که نه تنها مبتنی بر واقعیت‌های میدانی نیستند، بلکه به‌دلیل فقدان زیرساخت داده‌محور، امکان ارزیابی اثربخشی آن‌ها نیز وجود ندارد.

نیاز فوری به تغییر نگاه مدیریتی

وی با اشاره به ضرورت گذار از حکمرانی سنتی به حکمرانی هوشمند، گفت: «دولت باید فناوری را به‌عنوان یک ابزار توانمندساز بپذیرد، نه تهدید. ما در عصری زندگی می‌کنیم که بدون تکیه بر داده، امکان مدیریت مؤثر پروژه‌ها و منابع وجود ندارد.

این صاحب‌نظر حوزه زیرساخت تصریح کرد: موضوع اصلی فقط استفاده از ابزارهای دیجیتال نیست؛ مسئله، نوع نگاه مدیران به مقوله مدیریت است. بدون تغییر در سطح تفکر و نگرش تصمیم‌گیران، هیچ تکنولوژی‌ای نمی‌تواند تحولی واقعی ایجاد کند.

آینده را باید مهندسی کرد، نه مدیریت بحران‌ها را!

این کارشناس در پایان خاطرنشان کرد: کشوری که بتواند با اتکا به داده و تحلیل تصمیم بگیرد، می‌تواند آینده را مهندسی کند. اما کشوری که همچنان با ذهنیت سنتی و روش‌های قدیمی به مدیریت ادامه می‌دهد، ناچار است هر روز با بحران جدیدی روبه‌رو شود و فقط به فکر مدیریت پیامدهای آن باشد.

/پایان متن/